صداقت و امانت داری از اصول اساسی و مهم هستند که در حرفه وکالت باعث ماندگاری و پایداری نام وکیل خواهند شد. وکیل دادگستری باید در رفتار و گفتار خود صادقانه عمل کند و از بیان امور خلاف واقع بپرهیزد. بیان خلاف واقع مغایر با اخلاق حرفه ای وکالت و شأن و جایگاه وکیل در جامعه است. شرافت وکیل وثیقه سوگند وکالت است و ازاین رو، پایبندی و توجه دقیق به ارزش ها و اخلاق حرفه ای از ویژگی های یک وکیل شریف است.
اهمّیت اخلاق حرفه ای در مشاغلی مانند حرفه وکالت و به طور اخص وکالت دادگستری، به نحو چشمگیری با امانتداری و حفظ اسرار دیگران سر و کار دارد. بدون تردید، وکیل در راستای اجرای درست وظایف حرفه ای و رسالت والا و تکالیف دشوار خویش، باید از اختیارات و حقوق شایسته حرفه ای متناسب با آن برخوردار باشد. لیکن آنان باید از هرگونه اعمالی که به نوعی باعث تخدیش افکار عمومی و موکلان نسبت به شأن و منزلت حرفه وکالت دادگستری است، پرهیز نمایند.
وکلای دادگستری، بهعنوانِ سربازان عدالت، نقشی حیاتی در صیانت از قانون در جامعه ایفا میکنند که اجرای این نقش نیازمند درکی درست از ارتباط و کارکرد آنها در سیستم قضایی است. اصول اخلاق حرفهای، هدایتگر و چراغ راه وکیل در مسیر انجام وظایف حرفهای و همچنین موقعیتهای غیر قابل پیشبینی است.
این سند منشوری است متضمن اصول اخلاقی و حرفهای که شئون معنوی وکیل دادگستری در آن احصا شده است. هدف از تصویب این منشور صیانت ازطریقِ وکلا با رعایت اخلاق حرفهای و حفظ شأن و ارتقای جایگاه این حرفه است. پایبندی به اخلاق حرفهای در راستای جلب اعتماد عمومی به وکیل نقشی مؤثر را ایفا میکند.
منشور اخلاق حرفهای وکالت نقشۀ راهی برای نِیل به ارزشهای والای اخلاقی است و اصول و معیارهایی را برای سنجش درستی یا نادرستی رفتار وکلا، بر اساس سوگندی که هنگام اخذ پروانۀ وکالت یاد میکنند، ارائه میدهد. وکیل با تکیه بر وجدان خود و بهمنظورِ حفظ اعتماد و احترام به جایگاه وکیل، باید خود را ملزم به رعایت اخلاق حرفهای بداند.
از نظر کلی وظیفه هر وکیلی تشخیص حق از باطل و اجرای دقیق قوانین با تنظیم دادخواست، طرح دعوی و بیان درست خواسته، دفاع مبتنی بر تجربه و توان علمی با اتکاء بر ادله ای است که باید بر آنها مدیریت صحیح شود. بعلاوه با حضور بموقع در زمان مقرر در دادگاه و مهم تر از همه تعامل با دادگاه در جهت سیر عادی و قانونی پرونده به تشخیص و احراز موضوع، دادگاه ها را یاری کند. اینکه برخی افراد تصور می کنند وکیل قادر به حل و فصل پرونده به هر شکل ممکن است، بطور کلی تصور معقولی نیست زیرا وکیل در مقابل طرف دعوی، دفاع متناسب با هر پرونده ای را برعهده می گیرد و بنابراین نباید هیچ تعهدی برای حصول نتیجه به موکل بدهد. از طرفی دیگر تعیین اوقات دادرسی نیز با دفتر دادگاه می باشد، و به همین جهت وکیل نقشی در تسریع یا طولانی شدن جریان دادرسی ندارد و حق دادن تضمین در موعد و مدت مشخصی ندارد.