وکالت در واقع از آن دسته حرفه هایی است که با عموم مردم در ارتباط هستند و روزانه با افراد زیادی با مشکلات مختلف در ارتباط اند .اخلاق حرفه ای ایجاب می کند که یک سری اخلاق و رفتار و نیز اصول در این حرفه رعایت شود تا به بهبود عملکرد و افزایش بهره وری برسند .هر وکیل دادگستری باید نظامات و اصول مربوط به حرفه وکالت را دانسته و کاملا آگاه باشد تا بتواند کاملا مفید و به بهترین شکل ممکن به شغل وکالت خود ادامه دهد .
بی شک اخلاق و رفتار و اعمال یک وکیل در نگرش موکل و متقاصیان تاثیر بسزایی دارد .بالاترین سرمایه انسان ادب و برای یک وکیل حرفه ای امتیازی است که در همه حال با وجود تغایر برخوردها یا اخلاق های متفاوت قضات بتواند به منظور دفاع از حقوق حقه موکل و با تحمل بعض برخوردهای مقطعی یا نامطلوب دائمی ناشی از وضعیت تربیتی یا اخلاقی یا فشارهای روحی و روانی وارده به قاضی با لحاظ خستگی یا کم طاقتی یا فشار کار با مرعی نمودن اخلاق اسلامی برخورد مؤدبانه همراه با احترام با قاضی داشته باشد.
لذا موکل با امید به خداوند با انتظار حلم و بردباری از وکیل ، قطعاً توقع دارد به نحوی ارتباط فیمابین وکیل وی و قاضی بر قرار گردد که از آسیب های ناشی از بی احترامی ها و خدای ناکرده ایجاد بهانه ممانعت گردد. اگر قرار باشد برای تقاضای شخصی، وکیل به قاضی با خصوصیات اخلاقی ناپسند مراجعه نماید قطعاً یا از تقاضا صرفنظر یا از پیگیری تقاضا منصرف می گردد. لیکن در مقام وکیل دادگستری جهت حفظ حقوق موکل ناگزیرمی بایست صبر واستقامت توام با رعایت ادب را در سرلوحه اخلاق حرفه ای خود قرار دهد. موضوع را با تذکاری خاتمه که وکیل جوانی به لحاظ تکرار برخوردهای نامناسب قاضی بالاخره به بحث و جدل توام با بی احترامی مبادرت که موکل با ابراز ناراحتی، عدم انتظار خود را به واسطه آسیب های ناشی از آن به وی منعکس و با عزل وکیل مشکلات بعدی نیز گریبانگیر سیر مراحل پرونده گردید.


